Stampede, Yellowstone en grotten

Zo, t heeft even geduurd maar dan toch weer een verhaaltje voor het slapen gaan. De eerste vanuit de VS. Op de foto's moeten jullie nog even wachten want die kunnen we vanaf de tablet niet uploaden.

Zoals we schreven zijn we zondag vanuit Waterton de grens overgegaan. Of we iets aan te geven hadden? Tja, nee, niks bijzonders.....paar biertjes en verder normaal proviant. Of ie even in de koelkast mocht kijken? Tuurlijk, kom binnen. Afijn....vervolgens werden onze cherrytomaatjes in beslag genomen want die van het Canadese soort zijn kenneljik levensgevaarlijk! Of de douanier had er gewoon zin in. Had kennelijk ook zin een haardvuurtje te stoken, want ook drie blokken stookhout werden uit onze bagageruimte gehaald. Och, zo'n ramp vond Dion dat niet want dat kom-mee-naar-buiten-allemaal-vuurtjes-stoken-gedoe is toch niet echt zijn ding. Sterre vond het vooral raar dat een vreemde onze koelkast leeghaalde.

Op naar Glacier NP want daar wilden we de Going to the Sun route gaan rijden, die volgens iedereen spectaculair moest zijn. Helass bleek dat je deze route met een camper aan allebei de kanten van het gigantische park maar een paar mijl in mocht. Hem hekemaal van oost naar west volgens konden we dus niet. Daarom met pijn in het hart besloten verder te gaan op zoek naar nieuw avontuur.

En kennelijk was het onze volgende lucky day! Toen we namelijk verder in de staat Montana door de Blackfood streek (genoemd naar de oorspronkelijke bewoners, de Blackfood indianen) reden viel ons oog op een cowboy die met een lasso aan het slingeren was. Bleek daar een zgn Stampede, zeg maar een rodeo gaande te zijn. Een soort western concours, waar diverse onderdelen van het westernrijden aan bod kwamen: roping (koetje vangen met een lasso), barebackriding (proberen op de rug van een stuiterende paard te blijven zitten), barrelrace (met je paard zo snel mogelijk rond een paar tonnen rijden) en last but not least bullriding (wat wij onder rodeo verstaan). Een supermiddag waarbij ons ook een kijkje achter de schermen werd gegund. We kregen een mooie plaats naast de hokken waar de cowboys op de rug van het paard of de stier gaan zitten voordat ze met het wilde dier de arena worden ingestuurd. Sterre mocht nog even op de rug van een paard zitten die wereldkampioen was geweest, maar volgens ons noemen Amerikanen alles wat ooit een strik en een beker heeft gewonnen 'worldchampion'.

In elk geval een hele leuke ervaring reden we verder zuidwaarts. We kwamen er snel achter dat Montana vooral plat en winderig is. En hoe! Onderweg kwamen we in ee storm terecht. Deregen kwam met bakken uit de lucht en Dion moest het stuur van de camper halfrond draaien om rechtuit te rijden door de gigantische zijwind. En dat terwijl er een donkergrijze deken van wolken boven ons hing.

Onze volgende halte was de plaats Great Falls. Conclusie na een half uur: doorrijden want hier is echt geen reet te beleven. Ons doel was Yellowstone NP, het oudste Natiol Park ter wereld en bekend om zijn termaal gebieden. We reden dus in een ruk een paar hondefd kilometer en parkeerden in het zonnetje op een camping aan de rand van het park. Jammergenoeg was het zonnetje de volgende dag nergens meer te vinden. Een dik wolkendek en we kregen de nodige buien op ons dak. Maar natuurlijk lieten we ons niet kisten, kochten twee zeer charmante Yellowstone regencapes en trokken het park in. We hebben er echt hele gave dingen gezien. Van pruttelende termaal (vulkanische) gebieden tot hoog spuitende geisers zoals de wereldberoemde Old Faitfull. Zo genoemd omdat het de enige geiser is waar je bijna letterlijk de klok op gelijk kunt zetten wanneer hij opnieuw spettert. Ongeveer om de anderhalf uur.

Maar wat wij vooral heel leuk blijven vinden is het spotten van wild. En we hebben hem gezien, onze grizzly. Nou ja, we hebben door iemands telelens van een halve meter een bruin bewegend puntje gezien dat volgens kenners een grizzlybeer was. We dien het er voorlopig maar mee. Wat we zeker echt hebben gezien was een witte wolf. Da's pas echt bijzonder want die zijn zeer zeldzaam. Achteraf zei een Amerikaanse vrouw tegen ons (nadat we haar onze foto's hadden laten zien) dat ze er een moord voor zou doen! Vereder zagen we een meerdere kuddes met bizons. Een afgezonderd exemplaar liep bijna bij Dion zijn camera binnen. Besloten toen maar in de camper te gaan zitten.....

Na Yellowstone vervolgden we onze route door Grand Teton NP, het deel van de Rockies met de 'jongste' bergen. Het is er op de bergen zo koud dat er altijd sneeuw ligt ook al zijn het geen gletsjers. Tegen de tijd dat de zon het meeste heeft laten smelten valt er weer een nieuw pak bovenop. We overnachten op de enige campground met stroom en douches. Moesten alleen wel letterlijk een kilometer lopen voordat we konden douchen! Nou, dat dachten we niet. In de ochtend voor vertrek met de camper naar de douche, dus. Toen Carmen met Sterre aan het douchen was en Dion de ukkepuk even wilde overnemen, werd hij bijna door de kamp-akela buiten gegooid want 'you are not allowed in de women's showers' . Dat hypocriete, preutse gedoe van die Amerikanen......! Maar ondertussen zitten er overal zulke grote spleten tussen de deuren van de wc's dat je letterlijk kunt zien als iemand zijn reet afveegt!

Overigens zagen we in Grand Teton ook nog een prachtige American Eagle. Zo'n grote roofvogel met een witte kop. Wauw.

Gisternacht hadden we onze eerste hele koude nacht, maar gelukkig waren we er op voorbereid. De volgende ochtend viel het ijs van het dag van een andere camper af....brrrrrr. Vannacht was het gelukkig weer wat warmer. We zijn gisteren weer even flink doorgereden vanuit Grand Teton naar de ongeving van Salt Lake City, Utah. Daar bezochten we vanmorgen een prachtige grot, waarvoor we eerste nog wel even 2 km tegen een berg op moesten marcheren. Weer een zootje mooie stalagmieten en -tieten gezien. Jammer genoeg zat de rondleidende ranger op de acteerschool en was hij het beste in het vak over-acteren! Vanmiddag hebben zowaar gewinkeld. We kwamen langs een outlet shopping center en volgens sommigen moet je dan stoppen en geld uitgeven. Nou, we hebben wel wat gekocht hoor. Maar voorlopig hebben we nog plek genoeg in de camper....haha!

Inmiddels zitten we op de route naar Bryce NP wat nog ongeveer 200 km rijden is. Zijn nu neergestreken op een campground voor de nacht en gaan morgen weer verder. Volgens planning volgt na Bryce NP het Zion NP en dan.......Las Vegas. En iedereen weet dat je daar heel veel leuke dingen kunt doen........!

Overigens gaat natuurlijk de opvoeding van onze dreumes ook gewoon door. We hebben haar al geleerd om op haar manier alsjeblieft te zeggen als ze iets wil. Ze zegt dan bv. "Koekje asjjjj" . Goed, he!?

Het was een flink relaas, maar dan zijn jullie weer bij. En zoals we al zeiden in de eerste regels was het een verhaaltje voor het slapen gaan........voor ons dus. Truste en tot snel.