Bryce, Zion, Death Valley en....Viva Las Vegas !!

Wie wat bewaart die heeft wat! En dat is dus het leuke als we niet te vaak goede internetverbindingen hebben. Want dan hebben we in een verslagje wat meer ter melden....haha! De foto's blijven een probleem, maar ook dat komt wel weer goed.

Toen we onderweg waren naar Bryce NP, kwamen we door de Red Canyon. Direct toen we er binnen reden zagen we waarom dit gevbied zo heet. Knalrode rotsen in de meest fantastische vormen. Daar moesten we natuurlijk meer vanz ien en dus melden we ons bij het visitorcentrum voor tips over een leuke wandeling. Ons werd geadviseerd de wandeling naar Castle Bridge te nemen. Wel wat klimmen (wanneer eigenlijk niet.......) maar de moeite waard. Nou, dat was het zeker! Geweldig mooi gevormde rotspartijen in knal-, baksteenrood! En het was inderdaad een beetje klimwerk, maar daar raken we onderhand aan gewend. Blij dat we hier gestopt waren . vervolgden we onze weg naar Bryce.

Ook dit NP is zeker een mustsee. Maar ja, wat is dat eigenlijk niet. We zijn er wel achter gekomen dat de staat Utah wat natuurschoon betreft spekkie-naar-ons-bekkie is. Lekke ruw en warm. In Bryce kom je vooral voor de zgn. Hoodoo's. Dat zijn eigenlijk grote, afgebroken rotspunten die tezamen een prachtig mooi landschap vormen. Uiteraard zijn onze wandelschoenen ook hier niet in de kast blijven staan.

Van Bryce gingen we de volgende dag door naar Zion NP. Hadden we bij binnenkomst van de States al een jaarpas voor alle NP's gekocht, moesten we hier nog vijftien dollar extra betalen omdat ze een tunnel hadden. En niet zomaar een....nee....een te smalle tunnel ! En daarom kon er maar vanuit een richting breed/hoog verkeer doorheen! En omdat er dus aan elke kant van de tunnel een echte ranger met verkeersregelaarsdiploma moest staan om de zaak in goede banen te leiden, kost dat extra ! Iemand moet hun salaris ophoesten natuurlijk. Ooit gehoord van verkeerslichten....??? Het positieve nieuws was dat je binnen een week voor dat geld wel twee keer door de tunnel mocht rijden!

Afijn, wij door die tunnel want anders moesten we wel een heel end omrijden. Maar Zion was absuluut qua landschap een van de hoogtepunten tot nu to. Jammer genoeg was het weekend en was het er dus keidruk, maar dat mocht de pret zeker niet drukken. Een wandeling in de vroege ochtend bracht weer een groter lach op ons gezicht, want de knaagbeestjes liepen vrolijk om ons heen. Sterre genoot! Om de verkeersdrukte in het park te minimaliseren, kun je de highlights alleen met een speciale (gratis) bus bereiken. Goed geregeld, maar je krijgt er zo'n afhankelijkheidsgevoel van.

Nadat onze tijd in Zion erop zat gingen we op weg naar Las Vegas.....Marriage Capitol of the World. We besloten het hiken en de natuur even te laten voor wat het was en reserveerden voor drie nachten een plekje op een campground naast Circus Circus, een van de superhotels aan de zgn. Strip, Las Vegas Boulevard. Het was even wennen, zo'n kampeerplek op een gigantisch betonnen parkeerterrein tussen de hoogbouw, maar we zaten op korte loopafstand van alles waar Vegas breoemd om is. En veel, heel veel lampjes en geluidjes.

We kwame laat in de middag aan en besloten het de eerste avond nog niet te gek te maken. Even een wandelingetje om wat sfeer te proeven. Verder dan Circus Circus zijn we niet gekomen! Jemig de pemig, zo'n Las Vegas hotel is een supercasino, een winkelstraat en een entertainmentcentrum onder een dak. Oh ja....je kunt er ook slapen. Je raadt al wat het thema van hotel Circus Circus is en dat komt dan ook overal terug. Er is bv elk half uur een gratis circusact te zien tussen de behendigheidsspelletjes. Die zijn er namelijk meer te vinden dan op de Tilburgse kermis! En opvallend genoeg een stuk goedkoper. We hadden dus direct een beeld bij Vegas. De mevrouw genoot met ons met volle teugen.

De volgende dag zijn we eerste lekker gaan zwemmen. Het was er niet voor niets een graad of dertig! Nadat Sterre laat in de middag wakker was geworden na haar schoonheidsslaapje, togen we naar de Strip. We namen de bus die ons naar het het laatste hotel bracht en startten de wandeling met open mond terug. Als eerste kwamen we langs het Luxor hotel, een pyramide op ware grootte. Geweldig. Je kunt zonder enig probleem overal binnen; sterker nog, dat willen ze graag want je bent potentiele klandizie voor casino's of inpandige winkels. In en om hotel New York, New York ! is een achtbaan gemaakt. Helaas start de baan alleen in het hotel en is de rest er buiten. We dachten dat er een groter deel door het pand zou gaan, maar dat viel dus tegen. Toch leuk! Het gaat te ver hier een opsomming te geven van alle bijzondere hotels, maar laten we de Venetian (met Gondoletta's in en om het hotel), Treassure Island (met live piratenshow incl. zinkend piratenschip) en de Mirrage (met uitbarstende vulkaan) maar even noemen. En als klapper Ceasar's Palace, dat zo groot is als een woonwijk! Er was die avond overigens 1 extra attractie op de Strip! Ze heet Sterre en stal weer eens overal de show. Onvoorstelbaar wat voor aandacht dat kind krijgt. We hoeven daar niets voor te doen, gewoon door haar uitstraling. Mooi!

De volgende dag zijn we even (outlet) gaan winkelen en 's avonds gingen we naar Old Downtown; Freemontstreet. Dit is het oude toeristengebied, voordat de Strip de macht overnam. Eind vorige eeuw hebben ze Freemontstreet voorzien van een overkapping, waar elk uur een gigantische licht en geluidshow op te zien is. Prachtig mooi en wat ons betreft heeft dit gedeelte van Vegas veel meer sfeer dan de Strip.

In Freemontstreet treedt eigenlijk altijd wel op een groot podium een Elvis op en zo ook die avond. Wij effe kijken en Sterre gaat nou eenmaal dansen als ze muziek hoort. Ze vraagt dan eigenlijk altijdf of papa mee wil doen, want dan weet ze zeker dat ze het beter doet......... Natuurlijk weer een hoop ' how sweet and lovely's en toen Carmen met haar een dollar in Elvis zijn potje stopte kreeg Sterre zelfs zijn sjaaltje! Maar ze vond deze wederopstanding van een Elvis op leeftijd wel een beetje eng. Wegwezen, dus....haha! Leverde in elk geval een leuk filmpje op. Een heerlijke avond gehad. Oh ja.......helemaal vergeten te vertellen dat op Las Vegas Boulevard ook de meeste wedding chapels zitten. Handig hoor!

Met een goed en uitgerust gevoel gingen we vanuit Las Vegas naar een heel andere plek; Death Valley NP! In deze woestijn is in 1913 bij Badwater de hoogste temperatuur ooit op aarde gemeten, namelijk 57 graden! Het record van 2013 staat op 54 graden, maar gelukkig was het nu wat 'koeler' . Overigens nog altijd dik in de dertig graden, hoor. Het is weliswaar een zeer droog, maar wel prachtig mooi park. Ook hier weer vooral veel rotsen en kloven waar we erg van genoten hebben.

Nu zijn we onderweg naar Sequoia/Kings Canyon NP, waar 's-werelds grootste bomen staan. We zijn voor de nacht neergestreken op een mooie campground in Bakersfield. Nog een kleine twee weken resten ons in dit prachtig mooie land. Tot de volgende!