how cute, sweet, what lovely...

Hallo Allemaal,

04:30, wanneer we dit stukje schrijven. Sterre slaapt lekker en schijnt minder moeite met het tijdsverschil te hebben.
Onze vlucht was lang maar zeker o.k.. Helaas kregen we geen extra stoel voor Sterre... gevolg platte bovenbenen. Maar ze heeft het heel goed gedaan, dus we zijn tevreden. Aangekomen in Seatle door de altijd strenge douane ( waar ze ons broodje ham hebben afgepakt), koffers halen en wachten op de shuttle naar het hotel. Ff rustig zitten, alhoewel.... heb jij het blauwe koffertje? Nee dus! Dion op zoek naar de koffer waar alleen maar al onze belangrijke paperassen inzaten zoals de paspoorten! Gelukkig had iemand hem op de bagageband gelegd, waar hi moederziel alleen rondjes aan het draaien was. Met de shuttle naar ons vooraf geboekte hotel, waar we echter nergens in de administratie bleken voor te komen. Opes....nog een kamer brij? Ja dus. Ondanks dat we doodop waren toch nog naar een winkelcentruum voor een autostoeltje voor de mevrouw. Een mooie roze exemplaar in de opruiming gevonden. War een troon!

Vervolgens zijn we om 18u lokale tijd naar bed gegaan (03u NL tijd) . DDat werd een gebroken nachtje; paar uurtjes slapen, paar uurtjes spelen en badderen en weer een paar uur slapen. Maar uiteidnelijk redelijk uitgerust wakker geworden. Gelukkig mochten we de camper vroeg halen dus we hadden de hele dag te besteden. Maar dat viel natuurlijk tegen....

Voordat we alle paperassen klaar hadden en de nodige boodschappen hadden gedaan, waren we weer een paar uur verder. Maar toen konden we op pad en begon de vakanmtie echt. Op naar het plaatsje Edmonds waar we de boot naar Kingston op het Olympic schiereiland namen. Klein overtochtje. Vervolgens in een rechte lijn naar een natuurcamping bij Lake Crescent bij we onze eerste campernacht zouden gaan doorbrengen. Overigens nog wel een tussenstop moeten maken om melk te dweilen. Een kan van 3 liter melk en een paar blikjes cola besloten dat de koelkast te koud voor ze was en kwamen eruit gerold bij een keer flink remmen. De melk liep zelf de straat op!

Aangekomen op de camping een mooi plekje gevonden, die helaas niet helemaal waterpas was. Maar de lokatie was prachtig! Stonden we daar met onze 9 meter lange camper tussen de camper-met-kamvuurtjes-singing-sweet-home-Alabama campeerders! Zonder stroom en met een generator die zoveel herrie maakte dat iedereen je boos aankeek....haha! Maar goed, we moesten hem echt even gebruiken om de magnetron te laten werken. Hoe krijg je anders kant-en-klare kippenveugeltjes klaar!? Nee, dat primitieve gedoe is niks voor Dionneke.

Na een vrij goede nacht de ochtend besteed aan een eerste wandeling bergopwaarts naar een 27-meter hoge waterval. Mooi hoor. Verde rnog tijd doorgebracht rondom het Lake Crescent, een meer zo blauw als de ogen van Sterre!! Parchtig! Bij het meer zijn alle bomen door de hoge luchtvochtigheid bedekt met een laagje mos, wat het bos een heel sprookjesachtige uitstraling geeft.

In de middag weer bootje varen, namelijk van Port Angeles naar Victoria. Eindelijk in Canada! We zijn neergestreken op een stadse campground, zeg maar een soort woonwagenkamp. Ontmeoten we notabene daar de loco van Waalre. Kan geen toeval zijn! Maar we stonden er recht en hadden water en stroom. We hebben een Orcacruise geboekt, waarvan we een volgend keer verslag doen.

Oh ja, waar de titel van dit verslag op slaat? Op onze kleine mevrouw, want elke Amerikaanse vrouw vindt haar 'so cute, lovely of weet' !